خادمان حضرت زینب (س) بجنورد

 در شام غریبان امیرمؤمنان علیه السلام برگزار شد:

گردهمایی سراسری بانوان خدمتگزار اهل بیت علیهم السلام

در محضر آیت الله العظمی سیدصادق شیرازی

   شامگاه روز جمعه 21 ماه مبارک رمضان 1433ق (20/5/1391) همزمان با شام غریبان امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام که او را رسول خدا به نام: فاروق بین حق و باطل، وصدّیق بالله و رسوله به امر خدا معرفی فرمودند، بیت بزرگ مرجع جهان تشیع حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی در شهر مقدس قم میزبان جمع کثیری از بانوان عزادار و سوگوار بود که طبق معمول سال های گذشته برای بهره گیری از رهنمودهای معظم له گرد آمده بودند.

   در این دیدار مرجع عالیقدر ابتدا شهادت سرور پرهیزگاران امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام را به حاضران تسلیت گفتند و برای تمام فعالان عرصه ی شعائر مقدس علوی، حسینی و اهل بیت علیهم السلام دعا کردند و مقبولیت خدماتشان در پیشگاه خدا، رسول و امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف و برخورداری شان از عنایات خاصّه آن حضرت را مسئلت نمودند و فرمودند: چنان که در کتاب شریف و گرانسنگ کافی آمده است، امیرمؤمنان علیه السلام در لحظات آخر حیات خود وصیتی بسیار والا و ارزشمند نمودند، سپس با تکرار جمله ی «لا إله إلا الله و سلام و درود بر فرشتگان فرستاده پروردگار خود» جان به جان آفرین تسلیم کردند. از جمله آن وصیتِ ارزشمند این بود که: «لا تترکوا الأمر بالمعروف والنهی عن المنکر، فیولی علیکم أشرارکم، ثم تدعون فلا یستجاب لکم؛ امر به نیکی و معروف و بازداشتن از منکر و بدی را واننهید که در آن صورت، اشرار و فرومایگان تان بر شما سلطه خواهند یافت، آن گاه دعا می کنید، اما دعاهایتان مستجاب نخواهد شد». 

   ایشان در تبیین جمله مذکور از فرمایش امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام افزودند: همگی از زن و مرد باید بکوشیم این بخش از آخرین وصیت حضرت را تحت هر شرایطی خصوصاً در باقی مانده ی ماه مبارک رمضان و البته با حُسن خلق، بردباری و شکیبایی عملی کنیم و در آخرین شب قدر این ماه با عظمت، این وظیفه را بر عهده بگیریم و خود را نسبت به انجام آن مکلف بدانیم.

   روشن باشد که امر به معروف و نهی از منکر هم وظیفه ی زنان بوده و هم وظیفه مردان است و بسا که زنان در این امر موفق تر هستند و فقط باید تصمیم گرفت و عزمی جدی به کار بست.

   معظم له در ادامه سخنان خود افزودند: مبادا امر به معروف و نهی از منکر با بداخلاقی و خشونت صورت پذیرد که در این صورت از منکری با منکری دیگر نهی شده است، زیرا بداخلاقی خود منکر و ناپسند است و البته نتیجه ی معکوس می دهد. ارزش آن است که با رفتارهای اخلاقی از بدی منع کنیم و به نیکی فرا خوانیم.

   ایشان درباره ی جایگاه و اثرگذاری زنان در جامعه فرمودند: هنر زن مسلمان این است که هرجا زندگی می کند برای ساکنان آن خانه، اطرافیان و خویشان همانند چراغی فرا راه باشد که در تاریکی ها راه را نشان دهد و همگان را به نور جذب کند. تصور نشود که زن مسلمان تنها در شرایط عادی می تواند امر به معروف یا نهی از منکر کند، نه چنین نیست، بلکه در شرایط سخت نیز می تواند اطرافیان را به خوبی ها دعوت کند.

شما حاضران و آنانی که صدای مرا می شنوید و یا بعدها خواهند شنید بجاست که نگاهی به تاریخ کنید و اثرگذاری رهنمودهای زنان را در اطرافیانشان ببینند.

   به عنوان مثال می توان به «زهیر بن قین» و تأثیر همسرش در او اشاره کرد. هرچند زهیر شخصیتی سالم و بنیادی خوب داشت، اما عثمانی مذهب بود و اعتقاد داشت که عثمان مظلومانه کشته شده و امیرمؤمنان علیه السلام را مسئول کشته شدن او می دانست. اگر این معنی نسبت به او درست باشد، این مساوی با ناصبی بودن یعنی دشمن بودن او با حضرت را می رساند. او در مسیر حجاز به عراق و همزمان با سفر امام حسین علیه السلام و خاندانش به کربلا در حرکت بود و هرجا که امام حسین علیه السلام منزل می کردند زهیر در آنجا منزل نمی کرد و در منزل دیگری منزل می نمود تا با امام حسین علیه السلام روبرو نشود. او تا واپسین روزهای زندگی اش که به عاشورا ختم شد همین روحیه را داشت.

   در یکی از این منازل که زهیر به ناچاری در آن فرود آمد زیرا منزلی قبل و بعد از آن نبود و با امام حسین علیه السلام هم منزل شد، امام حسین علیه السلام او را نزد خود خواندند. زهیر در امر رفتن یا نرفتن نزد امام دچار تردید شد و شاید هم ملاحظه ی همراهان خود که برخی شان ناصبی بودند را می کرد یا این که آنان از رفتن زهیر نزد امام ممانعت می کردند، لذا زهیر زمانی را به فکر فرو رفته و به فرستاده ی امام حسین علیه السلام پاسخی نداد. در این هنگام همسرش او را ندا سر داد و گفت: زهیر فرزند رسول خدا تو را می خواند و او را لبیک نمی گوئی، برخیز و نزد حضرتش برو و ببین با تو چکار دارد.

   مهم این است که همسر زهیر هنر خود را بروز داد و با گذشت و فداکاری و نصیحت و خیرخواهی زهیر را به یکی از یاران وفادار و فداکار حضرت سیدالشهدا علیه السلام تبدیل کرد تا جایی که او یکی از افرادی شد که سخن امام حسین علیه السلام در شب عاشورا شامل حال او شد که فرمودند: «ما رأیت أصحاباً أو فی من أصحابی؛ اصحابی وفادارتر از اصحاب خود ندیده ام».

   از دیگر سو زهیر که سابقاً عثمانی مذهب بود به مقامی رسید که روزانه میلیون ها انسان پرهیزگار و با تقوا، عالمان بزرگ، عابدان، زاهدان و مردم عادی، از زن و مرد خطاب به شهدای کربلا که زهیر نیز از جمله ی آنان است خالصانه می گویند: «بأبی أنتم و أمی؛ پدر و مادرم فدای شما باد».

   زهیر از برکت گذشت، فداکاری و تشویق همسرش به چنین مقامی دست یافت.

   مرجع عالیقدر در ادامه سخنان خود در بیان این معنا فرمودند: مورد دیگر، ماجرای وهب و مادرش است که هر دو مسیحی بودند. بنا به نقل علامه مجلسی در بحارالانوار، وهب و مادرش هر دو به دست امام حسین علیه السلام مسلمان شدند. 

   همین وهب که در شمار شهدای عاشورا قرار دارد، به تشویق یک زن یعنی مادرش به میدان جنگ با دشمنان حضرت سیدالشهدا علیه السلام رفت و جنگید و نزد مادرش بازگشت و گفت: این مقدار کافی است؟ 
   مادرش گفت: تا زمانی که در یاری امام حسین علیه السلام به شهادت نرسی از تو راضی نخواهم بود. و این گذشت و همت والای مادر وهب به عنوان یک زن با ایمان چنان حماسه ای آفرید. 
   مرجع عالیقدر افزودند: ممکن است جنگی در کار نباشد، اما یک زن در مقام مادر می تواند فرزندان خود را نجات داده، به رستگاری برساند، ولی مستلزم یک تصمیم جدی است که باید در این ماه پربرکت گرفته شود. البته مشکلاتی نیز در میان است مثلاً مادری که فرزند خود را به جنگ با دشمنان امام حسین علیه السلام فرستاد و در نهایت جز به شهادت فرزندش در رکاب و یاری آن حضرت رضایت نداد، در واقع فرزند خود را مقام بالا و عظمت بخشید که این نیز مرهون تلاش مادر بود و خود نزد حضرت زهرا سلام الله علیها عزت و آبرو یافت.

   ایشان همچنین در تبیین نقش زنان در هدایت جامعه، شواهد دیگری از تاریخ آوردند و فرمودند: زراره، حمران و بُکَیر فرزندان اعین از مسیر اهل بیت علیهم السلام منحرف و از آن پاکان رویگردان بودند. بنا به روایت تاریخ، اینان توسط یک زن که خواهر آنان بود هدایت شدند، ایشان خواهری داشتند که به اهل بیت علیهم السلام گروید و اعتقادی پاک پیدا کرد. او با بحث های طولانی با برادران خود و در دوران خفقانی که پس از شهادت امام حسین علیه السلام و برای مدتی طولانی بر جامعه حاکم بود توانست برادران خود را یکی پس از دیگری به مذهب حق، مذهب اهل بیت علیهم السلام هدایت کند.

   با همت والا و پشتکار این خواهر، نه فقط این سه برادر، بلکه فرزندان و نوادگان این سه برادر نیز روایات و احادیث موجود از امام باقر علیه السلام به بعد را نقل کردند و البته شمار احادیث نقل شده توسط آنان به هزارها می رسد.
   مرجع عالیقدر در ادامه سخنان خود فرمودند: همت یک بانوی خواهر سبب شد تا این برادران در شمار اصحاب امامان معصوم شوند و فرزندان و نوادگانشان نیز تا زمان امام حسن عسکری علیه السلام و تا زمان غیبت امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف از اصحاب ائمه شوند.

   شما بانوان و دیگران در مقام همسر، مادر و خواهر و در هر شرایطی می توانید در خانه و جمع خویشان و جامعه نور هدایت باشید و چنان که در مقدمه بیان شد دو چیز لازمه ی این امر است: حُسن اعتقاد و حُسن اخلاق. برای رسیدن به این امر باید در این روزهای نورانی تصمیم گرفت و از طریق مطالعه و مباحثه بنیاد اعتقادات خود را به اهل بیت علیهم السلام محکم کنید.

   توجه کنید که اعتقادات مطلوب و سالم باید از معارف اهل بیت علیهم السلام که همسنگ قرآن هستند گرفته شود، نه از کسانی که به نام اسلام، اما بر خلاف آموزه های اسلام عقیده سازی می کنند.

   بدانید با اعتقادات سالم برگرفته از معارف اهل بیت علیهم السلام می توانید بر مردان محرم خانواده تأثیر بگذارید و البته تأثیر شما بر زنان به مراتب بیشتر خواهد بود.

   مورد دیگر که نباید از آن غافل بود اخلاق خوب است، چراکه اگر هدایت با حُسن خلق همراه باشد اثری فوق العاده داشته، طرف را جذب می کند، اما اگر ـ خدای ناکرده ـ با درشتی و بداخلاقی توأم گردد، طرف مقابل را برای همیشه گریزان می کند.

   حضرت آیت الله العظمی شیرازی مدظله العالی در خاتمه با اشاره به وظیفه ی زنان در امر مدیریت کارهای خانه که پاره ای واجب و پاره ای مستحب است، یادآوری کردند که امر به معروف و نهی از منکر از جمله وصیت های امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام در لحظه های پایانی زندگی دنیایی شان بود. بنابراین خوب است این وصیت امام را شما بانوان محترم با اعتقاد پاک و سالم و اخلاق خوب، عملی کنید.

   امیدوارم به برکت ماه مبارک رمضان، خدای متعال توفیق روزافزون به شما بانوان عنایت فرماید. 
 و صلی الله علی محمد وآله الطاهرین